Ta strona używa plików Cookie. Korzystając z tej strony zgadzasz się na umieszczenie tych plików na twoim urządzeniu
Język polskiJęzyk polski
pin ul. św Jacka 16, 30-364 Kraków
clock

Sekretariat czynny:
9:00 -12:00 | 14:00 -17:30 | 18:00 -19:00

pinclockphonemailmail

ul. św Jacka 16, 30-364 Kraków

Sekretariat: 9:00 -12:00 | 14:30 -17:30 | 18:00 -19:00

Strona główna

 

up-arrow

II niedziela Wielkiego Postu, rok A - 05.03.2023 r.

I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba oraz brata jego, Jana, i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!» Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im, mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».

Mt 17,1-9

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Dzisiejsza, niedzielna Ewangelia przypomina nam, że dla nas górą przemienienia i to tą, którą codziennie powinniśmy zdobywać, wspinać się po jej stromiźnie na szczyt dobrego, owocnego, pięknego życia, jest modlitwa. To w modlitwie dochodzi do spotkania naszych ludzkich, ograniczonych możliwości z Jego mocą. To na modlitwie uczymy się słuchać umiłowanego Syna Ojca niebieskiego, owocnie rozmawiać z Mojżeszem, Eliaszem, Izajaszem i innymi bohaterami Starego i Nowego Przymierza. To ona pozwala nam powrócić na niziny życia, do naszej codzienności z mocą Bożej łaski w sercu, ofiarować naszym braciom i siostrom przemienione życie i serce.

Czy kocham, cenię sobie moją górę codziennej przemiany, górę modlitwy? Czy wspinam się na jej szczyt ochoczo, systematycznie, choć z niemałym wysiłkiem i trudem? Jakie mam wypracowane metody radzenia sobie, kiedy w drodze na ten szczyt dopadają mnie przeróżne krótsze czy dłuższe kryzysy? Czy coraz lepiej słucham i słyszę mówiącego do mnie Bożego Syna a w Nim samego Ojca niebieskiego? Czy regularnie rozmawiam z moimi ziemskimi przyjaciółmi, ale też i z tymi niebieskimi jak Abraham czy Mojżesz i innymi, czyli czy czytam, modlę się słowem Bożym? Czy wspinając się na szczyt góry modlitwy niosę w sercu tych, których kocham, ale też i tych, których kochać jest mi jeszcze bardzo trudno, niosę, aby się za nich pomodlić? Czy kiedy jest taka konieczność to potrafię na górze modlitwy spędzić większą ilość czasu, aby moje obolałe, pełne trosk i kłopotów serce mógł uzdrowić Pan?

Pomodlę się o dar przemiany mego życia. Uczynię wszystko, aby czas Wielkiego Postu i podejmowane w tym czasie moje duchowe wysiłki, postanowienia sprzyjały tej przemianie. Pomodlę się za tych, którzy duchowo się nie rozwijają, tkwiąc już od dawna na nizinach duchowej stagnacji. Będę prosił o pokój na świecie, Ukrainie, w ludzkich sercach, o jak najobfitsze owoce wielkopostnych dzieł Kościoła Świętego, tym razem szczególnie polecę Bożej dobroci, spowiedników.

 

III Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska
Według nadziei, którą pokładamy w Tobie...

Ps 33,20.22

IV Contemplatio:

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Mam nadzieję w miłosierdziu Pana

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS