I  Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus, widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo». Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.

Mt 9, 36-38

II  Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?"

Dzisiejsza, niedzielna Ewangelia odsłania to, co szczególnie leży Panu Jezusowi na Sercu. On pragnie, aby żadna owca nie tylko nie zaginęła z owczarni, ale też nie była w stanie znękania i porzucenia, aby była zaopiekowana, otoczona troską pasterzy. Jezus nie może pogodzić się z tym, aby choć jeden kłos ludzkiego serca nie został zebrany i złożony w Bożych spichlerzach. Jezus swe troski o owczarnię, o żniwo dzieli ze swoim Kościołem. On wzywa do modlitwy o nowych, dobrych pasterzy, o nowych żniwiarzy na Boże żniwo ludzkich serc.

Czy podzielam troski, które kryją się w sercu Pana Jezusa? Czy to są też i moje troski? Czy modlę się o nowe, dobre, liczne powołania do służby Bożej? A może jest to mi zupełnie obojętne? Czy modlę się za już powołanych o wytrwałość i wierność darowi powołania? Czy modlę się za tych, którzy porzucili angaż w Bożej owczarni, na Bożym żniwie? Czy sam jestem dobrą owcą i kłosem pełnym ziaren, zapowiadającym obfitość Bożych żniw u kresu czasów?

Pomodlę się o nowe, liczne, dobre powołania do służby Bożej. Pomodlę się o łaskę wierności i wytrwałości dla już powołanych. Pomodlę się o dar pokoju dla Ukrainy, świata, każdego ludzkiego serca.

III  Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo.

Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył.
Jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego Pastwiska...

Ps 100, 3

IV  Contemplatio:

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Błogosławię Jego imię, albowiem dobry jest Pan

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS