I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Arcykapłan zapytał Apostołów: "Zakazaliśmy wam surowo, abyście nie nauczali w to imię, a oto napełniliście Jerozolimę waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas krew tego Człowieka?" "Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi - odpowiedział Piotr i Apostołowie. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni". I zabronili im przemawiać w imię Jezusa, a potem zwolnili. A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla imienia Jezusa.

Dz 5,27b-32.40b-41

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Wydaje się, że w naszych czasach bardziej niż zakazywania świadczenia o Jezusie, próbuje się najpierw świadków Ewangelii do tego zniechęcić, przekonać, że nie warto, że to strata czasu. Zakazy, groźby, czy wręcz prześladowanie pojawiają się wówczas, kiedy namowy nie przynoszą żadnego skutku, rezultatu.
Uczniowie dając świadectwo o Zmartwychwstałym, jak czytaliśmy, napełnili Jerozolimę nauką o Jezusie. Domyślamy się, że nim uczynili to z Jerozolimą wpierw dokonali tego z własnym sercem, je napełnili i to po brzegi Dobrą Nowiną o Zmartwychwstałym. To ważne, aby dawanie świadectwa rozpoczynać od własnego serca i życia, jest wówczas nadzieja, że nie będę przekazywał jedynie informacji o Zmartwychwstałym, ale świadectwo, że On żyje i działa.
Krew to nośnik życia. Krew tego Człowieka, to nośnik życia wiecznego. Zamiarem uczniów nie było to, aby ciągle oskarżać elity ówczesnego Izraela o przyczynienie się do śmierci Jezusa i przelanie Jego krwi. Oni pragnęli, aby elity i cały Izrael otworzył się, przyjął zbawienne skutki śmierci Jezusa, poddał się procesowi oczyszczenia przez Jezusową krew.

Czy moje serce jest napełnione nauką Jezusa Chrystusa, Ewangelią? Czy dbam o to, aby to napełnienie było jak największe, wręcz 100%? Czy odrzucam namowy tego świata, aby zapomnieć o Jezusie, zrezygnować ze świadczenia o Nim, z życia Jego Ewangelią? Czy zanurzam swoje życie, serce w tajemnicy Przenajświętszej Krwi Pana Jezusa, szczególnie w sakramencie pojednania?
W modlitwie polecę Panu Bogu cały świat pracy, pracowników i pracodawców, prosząc o Boże błogosławieństwo. Pomodlę się za tych, którzy bezskutecznie pracy poszukują, ale także za tych, którzy jej nie szukają, żyją ciągle na koszt innych. Będę prosił o napełnienie serca nauką Ewangelii i odwagę dzielenia się nią z innymi, o ustanie wszelkich wojen, także tej na Ukrainie.

III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo.

Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną,
Panie, bądź moją pomocą.
Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament,
Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki...

Ps 30,11-13

IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS