Ta strona używa plików Cookie. Korzystając z tej strony zgadzasz się na umieszczenie tych plików na twoim urządzeniu
Język polskiJęzyk polski
pin ul. św Jacka 16, 30-364 Kraków
clock

Sekretariat czynny:
9:00 -12:00 | 14:00 -17:30 | 18:00 -19:00

pinclockphonemailmail

ul. św Jacka 16, 30-364 Kraków

Sekretariat: 9:00 -12:00 | 14:30 -17:30 | 18:00 -19:00

Strona główna

 

up-arrow

XXV niedziela zwykła, rok C

Jak być sprytnym w drodze do nieba?

Jak można pochwalić taką nieuczciwość, jaką popełnia rządca z Ewangelii? Trwoni majątek swojego pana i działa na jego niekorzyść. Zmniejszanie długu nie ma nic wspólnego z miłosierdziem, chodzi mu o ratowanie własnej skóry. Na dodatek Jezus wypowiada dziwną zachętę: „Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków”. W świetle tych kluczowych słów ks. Mariusz Szmajdziński wyjaśnia przesłanie Ewangelii na niedzielę 18 września.

 

Komentarz audio: TUTAJ.

Komentarz wideo:

  1. Synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości

Wierzyciele odebrali propozycję zmniejszenia długu jako gest życzliwości. Z pewnością rządca mógł oczekiwać podobnej wspaniałomyślności, gdyby miał znaleźć się w potrzebie. W czym objawia się jego roztropność w tej nieuczciwości? W tym, że zaangażował całą swoją mądrość, inteligencję, zdolności, aby pozyskać sobie ludzką przychylność.

Ile moich sił i zdolności angażuję, by zdobyć niebo?

 

  1. Ile jesteś winien?

To pytanie, zadawane dłużnikom, przywołuje modlitwę Pańską „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy”. Pochwała rządcy jest także wezwaniem, abyśmy przebaczali innym. Darowanie naszych win dokonało się na krzyżu. W drodze do „wiecznych przybytków”. mamy więc naśladować nie tyle nieuczciwego rządcę, co Jezusa. Skreślajmy więc sobie nawzajem dłużny zapis, aby i nas Pan pochwalił za roztropność. W ten sposób będziemy miłosierni jak Ojciec.

Jaka jest moja zdolność wybaczania?

 

  1. Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny

Jezus przypomina ważną zasadę autentycznego wzrastania i rozwoju. Tylko wtedy, gdy potrafię być wierny w małym, będę wierny w sprawach wielkich. Czekanie na wielkie okazje do poświęcenia i zaniedbywanie małych codziennych spraw jest życiem w iluzji.

Obym na co dzień był wierny w tym, co małe i zwyczajne!