I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jeżeli bowiem Ojcem nazywacie Tego, który bez względu na osoby sądzi według uczynków każdego, to w bojaźni spędzajcie czas swojego pobytu na obczyźnie. Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego po przodkach, złego postępowania zostali wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy. On był wprawdzie przewidziany przed stworzeniem świata, dopiero jednak w ostatnich czasach się objawił ze względu na was. Wyście przez Niego uwierzyli w Boga, który wzbudził Go z martwych i udzielił Mu chwały, tak że wiara wasza i nadzieja są skierowane ku Bogu.

1 P 1,17-21

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Autor natchniony przypomina nam, że jednym z przejawów szacunku dla Ojca niebieskiego nie jest strach wobec Niego, ale postawa bojaźni, szacunku serca. Ona zaś motywuje do owocnego, dobrego, zgodnego z Jego wolą korzystania z daru czasu, daru naszej doczesności.

Jak spędzam czas swojego pobytu na obczyźnie? Jakim jestem pielgrzymem? Czy moje serce jest pełne bojaźni, szacunku wobec Ojca Niebieskiego? Czy pamiętam, że Pan Bóg wydając wyroki, patrzy na stan mego serca, prawość sumienia, dobroć moich czynów? Czy zdaję sobie sprawę, że przed Panem Bogiem nie można udawać dobrego, miłosiernego, kochającego, ale trzeba być dobrym, miłosiernym, kochającym?

Autor natchniony przypomina nam również jak wielką cenę zapłacił za nasze zbawienie, naszą wolność dzieci Bożych, Ojciec Niebieski. To cena męki i śmierci krzyżowej, przelanej krwi Bożego Syna, Jezusa Chrystusa. Tu, w kwestii naszego zbawienia, nie pomogłyby tony srebra, złota czy inne przemijające bogactwa. Jezus wskrzeszony z martwych pomaga nam w wierze i nadziei, codziennie, kierować się ku Bogu i ku bliźnim.

Czy jestem świadom ceny, jaka została uiszczona za moje wieczne wykupienie, zbawienie, uwolnienie od zła? Czy Boży Syn, baranek niepokalany i bez zmazy nie przelał swej krwi za mnie niejako na darmo? Czy może i ja ratuję życie innych, dzieląc się swoją krwią jako honorowy dawca krwi? Jeżeli nie, to czy wykorzystuję inne dary, które posiadam, aby pomóc innym? Czy wiara i nadzieja obecne w moim sercu, ukierunkowują mnie, moje życie ku Panu Bogu i służbie braciom i siostrom, każdego dnia coraz bardziej? Czy pomagają mi odrzucać wszelkie inne kierunki, które mnie od Pana Boga oddalają.

Pomodlę się o umocnienie we mnie daru szacunku i bojaźni wobec Ojca Niebieskiego, okażę wdzięczność serca za dar zbawienia, dar ofiary Jezusa Chrystusa. Pomodlę się o pokój dla świata, Ukrainy, o pokrzyżowanie planów ludzi przewrotnych.

III Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Ty ścieżkę życia mi ukażesz,
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz
po Twojej prawicy...

Ps 16,11

IV Contemplatio:

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Ukaż mi, Panie, Twoją ścieżkę życia

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS