I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch.
Dał im też władzę nad duchami nieczystymi.

Mk 6, 7

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Do tego ich przygotowywał, do podjęcia apostolskiego trudu, trudu ewangelizacji, głoszenia Bożego Słowa. W tym wypadku w zawężonym wymiarze palestyńskiej ziemi. W przyszłości wyśle ich na krańce świata. Wyśle ich po dwóch, aby wzmocnić siłę i wiarygodność ich świadectwa, aby się wzajemnie wspierali, dodawali otuchy.

Mnie też Pan posyła z Dobrą Nowiną, licząc, że nie uchylę się od trudu, wysiłku dawania świadectwa. On liczy na mnie. Liczy w środowisku mej codzienności: dom rodzinny, miejsce mojej nauki czy pracy, odpoczynku. On liczy na mnie. Uczynię wszystko, aby Go nie zawieść. Podziękuję za wszystkie sytuacje kiedy okazałem się Chrystusowy. Za te sytuacje, kiedy zawiodłem, przeproszę.

Mimo tak krótkiego stażu w szkole Jezusa, Pan powierza uczniom władzę i to nad światem nieprzyjaciela, nad samym nieprzyjacielem, nad złym duchem. Pan im ufa, ufa Swoim uczniom, że tej władzy nie nadużyją do własnych celów, dla własnej chwały, ale dla dobra zniewolonych braci i sióstr, ufa, że będzie dla nich darem dla innych, a nie środkiem do umocnienia ich znaczenia czy prestiżu.

Jeżeli jestem u władzy, czy jej nie nadużywam, szczególnie wówczas, kiedy dotyczy ona innych ludzi? Czy pamiętam, że według ewangelicznej definicji władza to służba. Czy korzystam z władzy jaką dał mi Pan, z władzy nad duchami nieczystymi czyli, czy systematycznie korzystam z sakramentu pokuty? Czy w codziennym rachunku sumienia, wnikliwie rozpoznaję miejsca mego życia, na które wdarł się, wkradł się, w których zapuścił korzenie zły. Poproszę, aby Pan pomógł mi odzyskać utraconą wolność, w tych miejscach, gdzie dałem się oszukać złemu.

W modlitwie polecę Panu Bogu odpoczywających, pracujących na roli, pielgrzymujących, aby Pan im błogosławił. Pomodlę się o dar pokoju dla świata, ludzkich serc, o mądrość dla sprawujących władzę.

III  Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed nim będzie kroczyć sprawiedliwość,
a śladami Jego kroków zbawienie...

Ps 85, 13 - 14

IV Contemplatio:

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS