I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus powiedział do faryzeuszów: «Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”. Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”. Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”. Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».

Łk 16,19-31

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Różne do pokonania są odległości między człowiekiem a człowiekiem. Odległości mierzone dosłownie w milimetrach, centymetrach, metrach, czy kilometrach. Odległość jaka dzieliła bogacza od biedaka Łazarza była niewielka, łatwa do pokonania. Bogacz nie musiał nawet osobiście się fatygować, aby usłużyć żebrakowi, podzielić się z nim resztkami ze swego stołu. Mogli to uczynić na jego polecenie słudzy, którymi dysponował. Ale on nawet ich nie posłał, aby zaradzili potrzebom biedaka. Więcej zainteresowania okazały żebrakowi psy, które lizały jego rany.
Czy ja okazuję zainteresowanie moim bliźnim i tym, których dosłownie mam na wyciągnięcie ręki, i tym, którzy mieszkają na innym kontynencie, a o biedzie których informują mnie media? Czy to zainteresowanie przekłada się na podjęcie starań, aby im konkretnie pomóc? Z tymi pierwszymi dzielę się np. chlebem, na rzecz tych drugich wpłacam pieniądze na konto organizacji, które niosą im konkretną pomoc. Pomagam, aby oni kiedyś pomogli mi zająć miejsce na łonie Abrahama, wstawiając się za mną u Miłosiernego Boga. Czy umiem się bawić, cieszyć się życiem, ale też i pomagać?
Pomodlę się o to, abym nie zapomniał o tym, że moje życiowe wybory będą skutkowały w wieczności, abym czynami miłości w praktyce skracał dystans pomiędzy mną a moim bliźnim, szczególnie tym będącym w potrzebie, o pokój na świecie, Ukrainie.

III. Oratio: Teraz ty mów do Boga.

Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

On wiary dochowuje na wieki,
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych,
wypuszcza na wolność uwięzionych...

Ps 146,6-7

IV. Contemplatio

Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS